Ik sta dit jaar nog steeds droog met luchtvaartfotografie. Om toch lekker bezig te zijn, ben ik oudere foto's opnieuw gaan bewerken met mijn nieuwe workflow. Deze heb ik in 2019 geïntroduceerd en er wordt nu vanuit Adobe Bridge gewerkt van waaruit ik Adobe Camera Raw start. Waarom geen Lightroom zul je denken. Nou, simpel eigenlijk; ik heb veel ervaring met ACR en mijn manier van bewerken heeft geen LR nodig. Bovendien is Bridge en ACR een gouden koppel. Lightroom is overigens niet meer dan een grafische schil om ACR heen. Photoshop is volledig uit mijn workflow verdwenen.
Nu, een jaar later, heb ik mijn workflow weer iets aangepast. Gebruikte ik voor belichting, kleur en contrast zo'n beetje alle schuiven, nu is dat beperkt tot vier: Exposure, Whites, Blacks en Vibrance. Ik vond namelijk dat Highlights en Shadows teveel halo's opleverden. Clarity gebruik ik nu heel zelden en Dehaze is voor 99,9999% in de ban gegaan.
Afijn, ik ben dus lekker bezig en dan kom je wel eens een ongelukkige crop tegen zo van, hoe heb ik dat kunnen verzinnen? Oorzaak: mijn standvastigheid in het gebruik van de 3:2 verhouding. Ja, het oude filmrolletje hè? :D Met de laatste series ben ik gaan experimenteren met andere verhoudingen, vooral 1:1, 16:9. En wat blijkt? 16:9 kan een behoorlijke impact hebben op een foto. Ik heb een keer een serie helemaal met 16:9 gedaan maar dan blijkt dat niet elke foto daar geschikt voor is. Dus, standaard blijft mijn verhouding 3:2 maar als de framing een beetje ongelukkig is, wijk ik daar van af en 16:9 pas ik soms toe omdat het een foto sterker kan maken. De foto's hebben vooral impact als ze op een groot scherm staan maar ik plaats hier webformaatjes.
Hieronder een setje oude foto's die met 16:9 verhouding gecropt zijn en bewerkt met de nieuwe 4-schuiven workflow. De foto's zijn tussen 2012 en 2015 genomen. Ik ben benieuwd wat jullie van de bewerkingen vinden.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
